Boek “De zoektocht naar kringlooplandbouw”

Justus von Liebig blijft voor altijd verbonden met de agrarische sector als de uitvinder van de kunstmest (en het bouillonblokje) waardoor hij de grondlegger werd van de meest revolutionaire ontwikkeling in de landbouw.
Zijn reputatie als eerste en meest prominente criticus van kunstmestgebruik is echt veel minder bekend. Maar net zoals Albert Einstein scherpe kritiek had op de toepassing van zijn werk in vernietigingswapens, was ook Justus von Liebig een fel bestrijder van het gebruik van zijn eigen ontdekking. Het ongebreideld strooien met kunstmest zag hij als een groot en reëel gevaar voor een gezond bodemleven en een verantwoord agrarisch product. Als direcht betrokkene kon hij immers de sterkste argumenten aandragen in het debat over bodemvruchtbaarheid, de stikstofkringloop, de gezondheid van milieu, gewas, dier en mens. In één uitspraak samengevat: “… als de bodem gebrek heeft aan minerale bestanddelen dan geven ammoniumzouten hetzelfde effect als brandewijn op arme mensen om hun werkkracht te verhogen, in beide gevallen is uitputting het gevolg…”